پاداشها عمدتا به دلایل زیر انجام می شوند
۱- جذب و نگهداشت کارکنان
۲- افزایش و حفظ روحیه کارکنان
۴- ایجاد رقابت در بهبود عملکرد
۳-افزایش تعهد سازمانی
۵- دستیابی به عدالت درون سازمانی در پرداخت ها
با توجه به موارد بالا پاداشها را میتوان به دو دسته مالی و غیر مالی تقسیم کرد پاداش مالی مکمل پرداختهای پایه و برای حفظ و نگهداشت کارکنان میباشد. این نوع پاداشها به سرعت در مخارج خانوادگی از بین رفته و اثر گذرا دارد. معمولا این پاداشها بازده نزولی دارند به این معنا که اعطای مکرر کاهش ارزش پاداش را در پی خواهد داشت.
نمونه پاداشهای مالی در نظر گرفتن پرداختهای در قالب پاداش افزایش تولید ، حق مسکن حق فرزند بازگشایی مدارس حق تحصیل فرزند حق تحصیل پرسنل و ….. پاداش غیر مالی با تاکید بر نیازهای خاص ، موجب افزایش تعهد انگیزه و رضایت شغلی خواهد شد. پاداش های غیر مالی باعث حفظ عملکرد بهینه پرسنل خواهد شد و در اثر حفظ این عملکرد رضایت و ماندگاری بیشتری خواهد داشت .
بطور نمونه : تشویق و قدردانی از پرسنل نمونه در حضور سایر پرسنل در نظر گرفتن مرخصی یک روز خاص برای پرسنل شایسته محول نمودن وظایف نظارتی، سرپرستی و ایجاد حس استقلال، جشن تولد سالگرد ورود به شرکت جشن پایان سال و جشن
برای اتمام پروژه خاص و بزرگ، ارزاق ، بسته های مناسبتی ماه های رمضان و بیمه تکمیلی و ….. معمولا در شرکتها برای مشخص نمودن نوع پاداش پرسشنامه تهیه و توسط پرسنل بدون مشخصات پر میشود که در نهایت تمایل کارکنان به دریافت نوع پاداشها مشخص خواهد شد.
طراحی این پاداش ها مستلزم رصد نیاز دقیق سازمان بوده که در نهایت سازمانها با ارزیابی و بهبود انواع پاداش ها به شرایط پایدار در جذب و نگهداشت پرسنل شایسته و …… به مرور زمان خواهند رسید.
در این راستا وظایف مدیران ارشد میانی منابع انسانی تنها به تعیین نوع پاداش محدود نبوده بلکه نقش حمایتی مدیران و ایجاد انگیزه و نشاط در پرسنل و حفظ روحیه همکاری از خطیرترین وظایف آنها می باشد پاداش باید شفاف بوده و برای کارکنان قابل درک باشد. پاداش نباید در اثر تکرار بی ارزش شود ، منصفانه بوده و نباید پنهانی صورت بگیرد بلکه پاداش باید در حضور همگان انجام شود که از نمونه این پاداش ها جشنهای عملکردی سه شش نه و دوازده ماهه میباشد که پرسنل به اهداف نهایی مدیران ) کمیتی / کیفیتی دست یافته اند .
